ويژگیهای شیشه سکوریت:
به علت وجود لایه هوا یا گاز و با استفاده از شیشه Low-E و یا پوشش دار هر سه روش انتقال حرارت یعنی رسانش ، جابجائی و تابش در شیشه های سکوریت قابل کنترل است. بدین ترتیب میتوان میزان مصرف انرژی جهت سرد کردن یا گرم کردن فضای داخل را کاهش داد.
در صورت استفاده از شیشه های پوشش دار و یا لمینیت میزان ورود نور و اشعه UV کاملاً قابل کنترل است.
میزان ایزولاسیون صوتی در شیشه های سکوریت به علت وجود گاز مناسب قابل کنترل است. برای کسب نتیجه بهتر میتوان از شیشه لمینیت در هر یک از جداره های شیشه استفاده نمود. در صورت استفاده از شیشه سکوريت و یا لمینیت در جداره ها ، این شیشه مقاومت خوبی در برابر سرقت و زلزله از خود نشان میدهد.
علت وجود گاز بین دو لایه شیشه دمای سطح داخلی شیشه با دمای اتاق یکسان می¬ماند بنابراین شیشه در زمستان عرق نمیکند.

معرفی سکوریت :
شیشه¬های سکوريت با اعمال فرآیند حرارتی بر شیشه¬های معمولی تولید می¬شوند. شیشه های سکوريت مقاومت بالائی در برابر ضربه ، فشار و حرارت دارند. شیشه های سکوريت مطابق با استاندارد ASTMC1048 به دوگروه اصلی تقسیم می¬شوند:
شیشه های نشکن یا سکوريت (Fully Tempered)
شیشه های نیمه نشکن یا نیمه سکوريت (Heat Strenghtened)
۱ – ابتدا شيشه معمولی را در کوره مخصوص تا ۶۲۵ درجه سانتيگراد گرم می کنند.
۲ – سپس شيشه حرارت داده شده قسمت فرآيند کنترل شده ای سرد می شود.

موارد کاربرد:
انواع پنجره
دربهای ورودی ثابت و متحرک
درب پاسیو
پارتیشن
ويترين و پیشخوان فروشگاهها
نرده های شیشه ای
سایر ويژگیهای شیشه سکوريت:
مقاومت شیشه سکوريت در اثر حرارت افزایش یافته است از این رو شیشه سکوريت در برابر ضربه و بارهای مکانیکی و استرسهای حرارتی در مقایسه با شیشه معمولی با همان ضخامت و مشخصات ۴ تا ۵ برابر قوی تر است اما این مشخصه د رشیشه نیمه سکوريت به ۲ برابر کاهش می-یابد.
شیشه سکوريت در هنگام شکست به قطعات ريز و غیربرنده ای خرد میشود.
الگوی شکست شیشه نیمه سکوريت مانند شیشه معمولی است.

ترکیبات سازنده شیشه :
اجزای اصلی تشکیل دهنده شیشه :
با نگاه به جدول عناصر ، کمتر عنصری را می توان یافت که از آن شیشه به دست نیاید ولی سه ماده کربنات دو سود ، سنگ آهک و سیلیس مواد اصلی تشکیل دهنده شیشه می باشند . مواد شیشه ساز مورد تایید موسسه استاندارد و تحقیقات صنعتی ایران عبارتند از سیلیس ، دی اکسید بور ، پنتا اکسید فسفر که از هـر یک به تنهایی می توان شیشه تهیه کرد .

گداز آورها :
کربنات سدیم ، کربنات پتاسیم و خرده شـیشـه ، سـیلـیکات سدیم و سـلـیـس با گدارآورها می باشند در آب حل می شوند و از شفافیت شیشه به تدریج کم می کنند به هـمین عـلـت است که اغلب شیشه های مصرف شده در گـلخانه پس از چند سال کدر می شوند و نور از آن ها به خوبی عـبور نمی کند .

تثبیت کننده ها :
برای آن که مقاومت شـیشـه را در مقابل آب وهـوا ثابت کنیم باید اکسـیدهای دوظرفـیتی باریم ، سرب ، کـلسیم ، مـنـیزیم و روی به مـخـلـوط اضافه کنیم که به این عـناصر ثابت کـننده می گـویند .

تصفـیه کننده ها :
تصفیه کننده ها موجب کاستن حباب هوای که وجود در شیشه می شوند و بر دو نوع اند :
۱ ) فـیزیکی : سولفات سدیم ، کلرات سدیم با ایجاد حباب های بزرگ ، حباب های کوچک را جذب و از شیشه مذاب خارج می کنند .
۲ ) شیمیایی : املاح آرسنیک و آنتیموان ترکیباتی ایجاد می کنند که حباب های کوچک داخل شیشه را از بین می برند .